Opisuję tu bajki, książki, filmy i podobne dzieła. Opisy mogą być niepełne.
Oryginał to komiks. Główny bohater to Songo (W innych tłumaczeniach i w oryginale Son Goku.). Jest sajaninem - kosmicznym wojownikiem. Sajanie mają ogon. Pozwala on na przemianę w potwora (Oozaura), wielką małpę, pod wpływem księżyca. Potwór jest potężny, ale sajanin się nie kontroluje. To jakby rodzaj wilkołaka. Po odcięciu ogona przemiana nie następuje, ale ogon może odrosnąć. Potrafią się też zmieniać w superwojowników. Superwojownicy na poziomach od 1. do 3., w tym ultra, mają złote włosy i jakby świecą. Na 4. poziomie są porośnięci czerwoną sierścią. Songa wychował przyszywany dziadek, którego Songo zabił jako wielka małpa.
Tytułowy przedmiot to Smocze Kule. Dwa zestawy (z Ziemi i z Namec) po 7 kul. Kiedy zbierze się zestaw, pojawia się smok, spełnia życzenie, a kule odlatują. Bohaterowie używają Kul do sprzątania po wielkich walkach. Zwykle ożywiają dobrych zabitych.
Pierwsi przyjaciele Songa to Bulma - genialna wynalazczyni, córka szefa firmy Capsule, która zbudowała radar do wykrywania Smoczych Kul; Genialny Żółw - mistrz sztuk walki, który opracował jedną z wielu w tej historii niezwykłych technik walki - Kame Hame Ha, wytwarzającą świetlną kulę; Jamsza (Jamucha) - bardzo silny pustynny rozbójnik; magiczne: kot - towarzysz Jamszy i świnia o imieniu Ulong.
Walczyli kolejno z:
Z tymi wrogami, którzy nie zginęli, zaprzyjaźnili się. W międzyczasie Wegecie urodził się syn Tronk (Trunks), a Songu - Songo Kan (Son Gohan). (Były też inne dzieci i wnuki.)
W filmach byli też inni wrogowie, np. Broli - legendarny kosmiczny wojownik oraz Cooler - brat Frezera i King Cold - ich ojciec.
Część pierwsza
1. Po GT. Ize się narodził. Tajał 50 lat (Frezer 5, King Cold 6). Szatan Serduszko ostrzegł o tym Songokana.
2. Songokan osiągnął 4. poziom superwojownika z pomocą Pan.
3. Ize zabił Pan, a Songokan osiągnął 5. poziom.
4. Songokan zabił Ize'a zanim ten zniszczył Ziemię. Żeby przywrócić do życia Pan i Songa, muszą pokonać nowe złe smoki ze Smoczych Kul. (Nameczańskie złe smoki byłyby jeszcze gorsze.)
Część druga
Demony Chiyoko i Marble (król Świata Demonów) z nudów po smierci Dabry przenoszą się na Ziemię.
5. Demony udawały Songa przeciw Uubowi, kiedy to nie zadziałało, scalaliły się. Wtedy Gotenks osiągnął 4. poziom.
6. Jest pokazane, jak Gotenks starał się osiągnąć 4. poziom z Uubem. Gotenks pokonał scalone demony, Uub je dobił. Wegeta i Songokan odzyskali ogony, a potem nauczyli się kontrolować emocje, żeby osiągnąć 5. poziom. Siła życiowa Songa zaczęła się wyczerpywać. Songokan przywołał smoka.
7. Ze złym smokiem pojawił się nieprzytomny Songo (wciąż jako dziecko). Kibitoszin ściągał smoki na osobne planety (planeta Zun, Świat Demonów, planeta Kaćcin, Świat Kaioszinów, planeta Mujin) do poszczególnych wojowników (Songotoen, Uub, Tronk, Songokan, Wegeta (dla dwu ostatnich po dwa smoki)). Songoten zaczął na planecie Zun walkę z pięciogwiazdkowym smokiem (stworzonym przez życzenie przywrócenia do życie ludzi zabitych przez Komórczaka). Wegeta bez trudu pokonał ludożerczego potwora. Songoten wygrał.
8. Tronk zaczął walkę z dwugwiazdkowym (odmładające życzenie Pilafa), a Uub z sześciogwiazdkowym. Tronk osiągnął 3. poziom. Okazało się, że smok odmłodził gang Pilafa tylko na krótki czas.
9. Tronk atakuje smoka, ale traci siłę i transformację. Songoten pomaga dobić dwugwiazdkowego smoka. Uub uzyskuje siłę złego Bubu (niezbędną porzeciw sześciogwiazdkowemu).
10. Uub wygrał. Wegeta zaczął walkę z trzygwiazdkowym smokiem (życzenie Krilana usuwające bomby z androidów), nie przeszkadzało mu, że to kobieta. Songokan zaczął na planecie Kaćcin walkę z siedmiogwiazdkowym smokiem (życzenie przywracające ludzi do życia po pierwszej walce ze smokami).
11. Trzygwiazdkowy smok zmienił się w ohydnego potwora, Wegeta go zabił. Siedmiogwiazdkowy przybrał postać Pan, Songokan nie mógł walczyć, aż smok wrócił do prawdziwej, ale potem go zabił. Songokan zaczął walkę z jednogwiazdkowym smokiem.
12. Songokan osiągnął 5. poziom, chociaż mógł go bezpiecznie utrzymać tylko 10 minut.
13. Smok osiągnął pełną moc, Songokan wrócił do podstawowej formy. Wegeta znalazł czterogwiazdkowego smoka (przywrócenie Songa do życia). Songokan wygrał, ale zmarł. Songo się ocknął. (Wyjaśnienie, że sześciogwiazdkowy smok został stworzony przez życzenie przywracające ludzi do życia po pierwszej walce z Szatanem Serduszko.)
14. Songo po treningu zaatakował smoka, kiedy Wegeta zaczął przegrywać.
15. Songo kontrolował wszystkie emocje, ale smok zaczął się teleportować.
16. Czterogwiazdkowy smok zabrał wszystkie kule. Songo potrzebował pomocy.
17. Songo wygrał i mógł przywrócić do życia Pan i Songokana. (Autor martwił się, że Trans Pacific Partnership (TPP) zagraża fanowskim mangom (dojinshi), dlatego po tym tomie była długa przerwa.)
Część trzecia
18. Songo skończył pracę i ruszył trenować z Wegetą. Kaio ostrzegł go o nowym zagrożeniu. Spoitz kradł energię. Wegeta wygrał w papier-kamień i zaczął walkę, ale przez chwilę nieuwagi Spoitz ukradł mu energię. Songo zaczął walczyć.
19. Songo i Spoitz osiągnęli pełną moc.
20. Songo udał, że stracił moc, ale zasłonił się barierą. Spoitz przypomniał sobie, że rozwinął kradzież energii, żeby nigdy więcej nie dać się pokonać. Przyjął jeszcze silniejszą, nierozumną formę, ale Songo i tak wygrał, chociaż nie wiedział, kim był Spoitz.
Część czwarta
21. Songo i Wegeta walczyli w kuli odcinającej energię. Starzy kosmiczni wojownicy, Bocha, Naz i kobieta Gripi, trafili na ziemię w poszukiwaniu legendarnego superwojownika. Spotkali Songotena, który razem z Tronkiem zorientował się, że zależy im tylko na walce. Szukali prawdziwego legendarnego superwojownika, który zyskiwał moc raz na tysiąc lat w świetle księżyca. Songoten powiadomił Songokana i zdecydował się zacząć przyjazną walkę w oczekiwankiu na Songa i Wegetę. (Okazało się, że starzy k.w. mają fioletową aurę.) Kiedy okazał się słaby na 2. poziomie, Naz go zabił.
22. Naz dobił Songotena. Songokan powstrzymał Naza przed zabiciem Tronka. Na 5. poziom Songokana Naz odpowiedział czymś podobnym.
23. Kiedy Songokan stracił siłę, Naz zabił Tronka, żeby Songokan znowu walczył.
24. Songokan osiągnął 6. poziom superwojownika i pokonał Naza. Gripi kopnęła Naza i sama zaczęła walczyć z Songokanem. Kiedy zaczęła przegrywać, osiągnęła wyższy poziom. Kibitoszin i stary Kaioshin poczuli energię i ostrzegli Songa i Wegetę.
25. Naz odzyskał przytomność. Kiedy Songo i Wegeta dotarli, Wegeta wpadł w szał z powodu śmierci Tronka, zaatakował Naza i pokonał go.
26. Okazuje się, że legendarny superwojownik, na którego czekali starzy kosmiczni wojownicy, ostatnim razem zniszczył pół galaktyki. Na zniszczenie księżyca było za późno. Starzy k.w. wymusili rozejm, bo bali się, że zginie ten, kto ma zostać legendarnym superwojownikiem. Songo i Songokan trenowali równo, chociaż Songo był na 5. poziomie, a Songokan - na 6.
27. Gripi i Bocha starali się przestrzegać reguł na Ziemi. Gripi łagodnym pstryknięciem powaliła boksera, który obiecywał nagrodę za pokonanie go. Naz stał się legendarnym superwojownikiem (pstra postać podobna do 4. poziomu), chociaż wszyscy myśleli, że nie żyje. Bocha zaczął z nim walczyć.
28. Wydawało się, że Bocha przegrał, osiągnął nowy poziom, ale w końcu naprawdę przegrał. Okazało się, że Naz poza walką lubi zabijanie, a Bocha nie i dlatego to Naz został legendarnym superwojownikiem. Songo, Wegeta i Songokan przekonują Grippi, że oni najpierw powinni walczyć z Nazem.
29. Songo i Wegeta osiągnęli poziom ostatecznych superwojowników (pełna kontrola nad wszystkimi emocjami). Songo stracił przytomność.
(Czekamy na ciąg dalszy.)
Oryginał to książki. Rodzina Muminków (miłe dwunożne hipopotamowate trole z ogonkami) to Tatuś Muminka, Mamusia Muminka i Muminek. Mieszka z nimi też Ryjek (W książkach wyraźnie młodszy od Muminka, ale w filmie wysoki. Podobny do kangura, ale porusza się w postawie wyprostowanej, z dużymi uszami i ogonem mniejszym od kangurzego, chociaż sporym, w dobranocce brązowy.). Włóczykij to wędrowiec, którego podziwia Muminek. Zimą, kiedy większość mieszkańców Doliny Muminków zapada w sen zimowy, on wyrusza na południe. Do przyjaciół muminków należą też podobne do nich Panna Migotka i jej brat, Migotek, uwielbiający porządek (organizację). Małe mimble, jak Mała Mi rozrabiają, a dorosłe muszą to znosić. Paszczaki mają dziwne manie, np. zbierają znaczki czy owady, filifionki to maniaczki porządku (sprzątania), a homki jako dzieci mają bujną fantazję. Buka to bardzo samotny lodowaty potwór, a hatifnatowie to tajemnicze duchowate stworki. Muminki to szczęśliwa rodzina, która przeżywa bardziej i mniej magiczne przygody.
Oryginał to książka Orwella. Została napisana w latach 1948-1949 (48 - 84 - przestawione). Zainspirowała program telewizyjny "Wielki Brat". Główna akcja dotyczy członka partii, Winstona, który się zakochał i walczy z systemem, ale w końcu daje się złapać, upodlić i wyrzeka się miłości. Jak dla mnie, i chyba nawet dla poważnych autorytetów, ciekawszy jest obraz świata.
Bohater mieszka w Londynie, który należy do Oceanii (byłe imperium brytyjskie podbite przez Stany Zjednoczone). Poza nią na świecie są tylko dwa państwa: Eurazja (ZSRR, który podbił Europę (oczywiście bez Brytanii)) i Wschódazja (Chiny i Japonia z okolicą). We wszystkich obowiązuje podobny reżim, oparty na niewiarygodnych kłamstwach. Toczą wojnę o biedne tereny, jak Afryka. Mimo zmiany sojuszy ta wojna nie może się rozstrzygnąć i prowadzi tylko do niedostatków.
W Oceanii ideologią jest angsoc. 3 hasła systemu brzmią: "Ignorancja to siła", "Wojna to pokój", "Miłość to nienawiść". Rzekomym władcą jest Wielki Brat. Społeczeństwo dzieli się na proli, Partię i Partię Wewnętrzną. To usankcjonowanie istnienia trzech klas społecznych. Wyższa zawsze chciała zachować rządy, średnia - przejąć je, a niższa - doprowadzić do równości. W czasie każdej rewolucji średnia klasa wykorzystywała niższą, aby zdobyć władzę, a potem powstawała nowa klasa średnia. Ostatecznie pojawiła się szansa na sprawiedliwość, ale rewolucja z odpowiednim podłożem teoretycznym utrwaliła nowy, niesprawiedliwy porządek.
Ważną częścią systemu jest nowomowa - język, który ma uniemożliwić myśli sprzeczne z oficjalną ideologią. Charakteryzuje się usunięciem niezależnych słów na określenie przeciwieństw ("bezdobry" zamiast "zły"), skrótami ("prole" zamiast "proletariusze", "minipax" zamiast Ministerstwo Pokoju (zajmowało się wojną)), a także uproszczeniem słownictwa ("plusdobry", "dwaplusdobry" zamiast "świetny", "wspaniały"), ujednoliceniem odmiany ("człowieki"), nadanie niektórym słowom zmiennego znaczenia ("kwakmowa" - u wrogów kłamstwo, u zwolenników Wielkiego Brata mówienie zgodne z ideologią), likwidacją takich słów jak "Bóg" i "rodzina" oraz ograniczeniem znaczenia innych, jak "dom". (Mnie te zmiany, z wyjątkiem ostatnich trzech, całkiem się podobają.)
Oryginał to polska kreskówka. Młody piżmak Serafin sprowadza się do tytułowej zatoki koło gospodarstwa. Spotyka szczura Ogryzka, który chce się nazywać Archibald. Ma kłopoty z psami i kotami, spotyka m. in. bobry, nutrię, która uciekła z klatki na spacer i wydry. W ostatnim odcinku Archibald odpływa na kłodzie.
Ciąg dalszy to "Powrót do Wiklinowej Zatoki". Serafin założył rodzinę i naspraszał do Zatoki ptaków. W pierwszych odcinkach odnajduje się Archibald. Nutria uciekła na dobre z całą rodziną. Są też inne przygody.
Trzecia część, "Zima w Wiklinowej Zatoce" zaczyna się przylotem kruków. Żeby zapewnić ciszę, Archibald puszcza plotkę, że to zapowiada srogą zimę. Kruki odlatują dalej, zostaje tylko jeden. Wszyscy mają zimowe kłopoty - głód i mróz. Wiosną Zatokę odwiedza nawet flaming przygnany burzą, a kruk wraca ze swoimi na północ.
Niezbyt dobrze je znam. Oryginał to gra. W wersji filmowej i komiksowej grupa dzieci i Digimonów musi walczyć ze złym Devimonem, który opanowuje inne Digimony za pomocą czarnej zębatki. Digimony digimorfują i stają się potężniejsze.
Doktor Paweł Skórzewski to główny bohater opowiadań Andrzeja Pilipiuka, lekarz spotykający się z dziwnymi przypadkami w czasie zaborów i aż do II wojny światowej.
Robert Storm to główny bohater innych opowiadań Andrzeja Pilipiuka, współczesny badacz historii.